Ashab-ı kiramın bütün düşüncesi ve hedefi Allah rızasını kazanmak ve ahiret selâmetiydi. Bugünün insanın bütün düşüncesi ve hedefi ise neredeyse dünya olmuş ahiret unutulmuş durumda.
Dünya muhabbeti çoğaldıkça bütün kötülükler sırayla uygulanmaya konur. Çünkü dünyevi anlamda ne isteniyorsa onun mutlaka bir bedeli oluyor ve onu karşılamak gerekiyor. İslâm’a uygun olmayan hareketler başlayınca vücut ülkesini fitne kaplıyor. İlk önce kalp bozuluyor, sonra akıl ifsad oluyor, sonra vücudun diğer organları manevi hayatiyetini kaybedip gaflete bulanıyorlar. El, kol, ayak, kulak, göz, dil manevi hallerini kaybedip adeta çamura bulanıyorlar.